บทที่ 642

ลีซานเดินไปเปิดประตู ซ่งชิงอวิ๋นเห็นเขายังใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยดี จึงถามอย่างแปลกใจ "ลุง ยังไม่นอนเหรอคะ?"

ลีซานอึ้งไปครู่หนึ่ง แล้วหัวเราะแห้งๆ "ผมกำลังรอคุณอยู่พอดี"

"แล้วทำไมไม่เรียกให้หนูมาเร็วๆ ล่ะ" ซ่งชิงอวิ๋นยิ้มกว้างเดินเข้ามาจากประตู

แต่เดินได้แค่สองก้าว เธอก็ชะงักกึก ก้มมองพื้น ไม่รู้ว่า...